Wat gaat er veranderen?
De grootste verandering met de Spreidingswet is dat gemeenten een wettelijke taak hebben in het opvangen van asielzoekers. Tot nu toe hing het realiseren van opvanglocaties af van de bereidwilligheid van gemeenten. Voorlopig is noodopvang nog nodig, maar we willen toe naar locaties die voor een langere periode in een gemeente blijven. Dat kan ook kleinschalig. De wet maakt het mogelijk voor gemeenten om zelf locaties te exploiteren.
Hoe werkt de Spreidingswet?
De komende 2 jaar zijn er naar verwachting 96.000 opvangplekken nodig. Op basis daarvan zijn de provinciale opgaves bepaald. De verdeling van opvangplekken gebeurt op basis van het aantal inwoners en hoe welvarend een gemeente is. Benieuwd hoe het COA tot een prognose van de benodigde opvangplekken komt? Klik hier.
Vóór 1 november dienen de commissarissen van de Koning hun provinciale plannen in. Het COA beoordeelt de haalbaarheid van de plannen, maar is geen mede besluitvormer. De balans wordt opgemaakt en op uiterlijk 31 december 2024 neemt de minister van Asiel en Migratie het verdeelbesluit.
Stand van zaken
Gemeenten werken hard aan de uitvoering van de wet. Want hoewel het nieuwe kabinet de wet wil afschaffen, is deze immers gewoon van kracht. Het COA is met ruim 160 gemeenten in gesprek over nieuwe opvanglocaties. Volgens de Spreidingswet moeten alle opvanglocaties op 1 juli 2025 klaar zijn voor gebruik. Gemeenten die verbouw- of nieuwbouw voor reguliere, duurzame locaties voorstellen, moeten rekening houden met ontwikkeltijden van minimaal twee jaar. In die gevallen moet er gekeken worden naar tijdelijke locaties als overbrugging naar de nieuwe locaties.